8blog

inschrijverhome

prins

 

algemeen

 

algemeen

 

De dag dat alles veranderde, 07-06-2014.

Schrijven heeft me altijd geholpen in uitzichtloze situaties. De woorden rollen op papier alsof iemand anders mijn hand vasthoudt en beweegt. Zeg maar een engel die op mijn schouder zit en me de woorden influistert.

Wat gisteren zo’n mooie dag had moeten worden is veranderd in een nachtmerrie, die zo zwart, oneerlijk en onomkeerbaar is.

Tijdens de instructeurscurussen kwam ik weer Martin tegen, die me vroeg of een eigen hondenschool niets voor mij was. Nou dat vond ik wel een heeeeeeeeeeeeeeeeeeele grote stap en daar moest ik echt over nadenken.

Hoe ik nog meer van honden ging houden!

Mijn vorige blog was geëindigd
bij het overlijden van mijn eerste hond, Astrin. Ik ben precies een half jaar
zonder hond geweest toen. De enige tijd in mijn leven (nadat ik op mezelf was
gaan wonen) dat ik hondloos was. Ik was een mens wat niet compleet was. Zo erg
zelfs dat mijn man tegen me zei, ga alstublieft een hond kopen. Dat was niet
tegen dovemansoren gezegd.

Het leek me gewoon leuk om jullie te laten delen in de verhalen van mijn hondenleven. Vandaar dat ik op mijn nieuwe website een blog heb laten aanleggen. Dat is erg HIP! En voor mij de mogelijkheid om dingen met jullie te delen. Laat ik dan ook beginnen bij het begin. Hoe komt het nou dat ik zoveel van honden hou? Nou in mijn geval via het volgende verhaal.

Bij het werken voor onze hondenschool beleven we natuurlijk van alles. Soms leren we ook dingen die we dan graag met jullie willen delen.

Dat zullen we doen door middel van deze Blog.

We wensen jullie veel lees- en kijkplezier op onze website.

Lianne's Blog

Twitter