Gisteren kreeg ik de vraag of ik wel om kon gaan met de waak/verdedigingshonden, want die waren toch wel van een ander kaliber dan de jachthonden die ik zelf heb en die moesten ook zeker wel anders aangepakt worden, dan met een koekje en afleiden met een speeltje. De moed zinkt me dan wel eens in de schoenen.
Ik krijg dan te horen dat positief trainen alleen voor zachtaardige honden is bedoeld en dat je de stoere jongens toch zeker minimaal 1x moet laten zien dat jij de baas bent en dat je hem moet laten zien dat, hij niet met een of ander mietje te doen heeft. Mijn visie is totaal anders, want ik heb ook chi hua hua's gezien die in je vingers hingen, maar dat wordt geaccepteerd omdat ze niet in staat zijn om je arm eraf te bijten, hoogstens je vinger. Ik heb ook zogenaamd "schattige" golden retrievers gezien waarbij ik dacht, ik ga een blokje om. Dus het zit hem niet in het ras, maar in de opvoeding en de manier van opvoeden.
Alle honden van welke rassen dan ook hebben het volgende nodig:
- Duidelijkheid
- Structuur
- Samenwerking
- Vertrouwen
- Voorspelbaarheid
en daar gaat het fout. Het gros van de hondenbezitters denkt nog steeds dat ze op cursus moeten om hun hond te leren zitten, liggen, blijven liggen, hierkomen etc. En dat toetsen we dan aan het einde van de cursus met een examen waar we punten krijgen hoe mooi hij of zij wel niet kan meelopen aan de lijn, blijven zitten, hierkomen etc. Als men het diploma behaald heeft, dan denken we dat we een gehoorzame hond hebben waar we veilig mee over straat kunnen, waarbij we gezellig visite kunnen ontvangen, die goed alleen thuis kan blijven, die precies doet wat wij willen als we moe zijn en niet zoveel tijd aan ze kunnen besteden. Nou vergeet het maar. Oefeningen zijn belangrijk om aan te leren, maar opvoeden is minstens zo belangrijk en dat is een stuk wat vaak vergeten wordt. Wij sturen onze kinderen naar school om dingen te leren, maar niet om op te voeden, dat moeten de ouders doen.
Wat heeft een hond dagelijks nodig?
- Eten/drinken
- Een paar leuke wandelingen, waar hij/zij lekker los kan lopen en interactie kan hebben met soortgenoten (al is het maar 5 minuutjes per dag)
- Uitdagingen (zoekspelletjes/trainingen)
- Aandacht (een aardig woord/ een knuffel/een leuk spelletje tussendoor met zijn eigenaar)
- Duidelijkheid wat mag ik niet, maar hij moet ook zeker weten wat hij wel mag.
- Iets waar hij op kan kauwen (is niet dagelijks noodzakelijk)
- Speur/zoekspelletjes, want zijn neus is nu eenmaal zijn belangrijkste orgaan
- Jezelf veilig en op je gemak voelen. In balans zijn.
Wat gebeurd er vaak in het dagelijks leven?
Honden krijgen veel te weinig beweging. Men zegt, ik ga iedere dag wel een uur naar het bos met de hond. Reken dat eens terug op 24 uur. Dan is er nog 23 uur over waar de hond zich moet zien te vermaken.
De relatie tussen eigenaar en hond is dusdanig verstoort, omdat men ervan uitgaat dat de hond zich moet onderwerpen aan ons en dat wij superieur zijn. We leggen hem op zijn rug omdat hij iets gedaan heeft waarvan wij vinden dat het niet door de beugel kan. Daardoor maken we hem angstig en onzeker, waardoor het bijtgedrag alleen maar toeneemt ipv te zoeken naar waarom hij steeds de fout in gaat. We creëren vermijdingsgedrag, geen samenwerking. Heeft de hond wel begrepen wat wel of niet mag? Is het niet zo dat de hond zich stierlijk verveeld en daardoor maar negatieve aandacht gaat vragen. Alles beter dan geen aandacht.
We bouwen geen relatie met de hond op, door leuke uitdagende dingen met hem/haar te doen en duidelijk te zijn tegen de hond. Als we gaan wandelen doen we hem/haar aan de flexlijn en laten ze lekker hun eigen ding doen en dan doen wij het onze, what's appen, bellen, smsen of kletsen met andere hondeneigenaren zonder ons om onze hond te bekommeren.
Heel vaak krijg ik te horen, maar ik ga iedere dag met hem fietsen zodat hij zijn energie kwijt kan. Voor het gemak vergeten we even dat we een marathonloper aan het opleiden zijn, die straks met gemak de marathon kan lopen, maar zeker geestelijk niet uitgedaagd wordt en dus zeker niet moe is en nog steeds om aandacht zal blijven vragen.
En men is ook niet te beroerd om een balletje weg te gooien voor de hond (oneindig) waardoor het spel uiteindelijk zo saai wordt voor de hond, dat hij alleen nog maar dwangmatig zijn balletje gaat ophalen, om het vervolgens steeds op je schoot te leggen, omdat dat de enige vorm van aandacht is die hij krijgt.
Verder zie je ook veel ongecastreerde reuen en in mijn ogen veroorzaakt dat ook vaak veel onrust. Vertoont je hond rond de 7 maanden ander gedrag tov reuen/teven, raadpleeg een deskundige en vraag of ze het gedrag willen observeren en beoordelen. In sommige gevallen kan castratie een hele goede optie is. Let wel op het is niet zo maar dat je je hond kunt castreren en dat dan alle problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen.
En wat we allemaal zwaar onderschatten is de intelligentie van de hond. Laat ze svp zelf nadenken, laat ze hondenpuzzels oplossen en je zult zien hoeveel zekerder ze daar van worden en wat dat doet met de jullie relatie.
Als geen ander weet ik dat iedereen die zo'n schattig pupje of een leuke herplaatser aanschaft dat doet met een gevoel dat jullie samen een geweldige toekomst tegemoet gaan, maar dat is wel investeren in relatie en opvoeding en niet alleen maar kunstjes aanleren, want dat zijn de oefeningen zit, af, hier en meelopen aan de lijn uiteindelijk.
En zie hier mijn aller, aller, mooiste voorbeeld:
Even wat achtergrond informatie, zo wordt hij omschreven op het internet.
De top 10 van gevaarlijkste hondenrassen:
Op nummer twee vlak achter de Pit Bull Terriër staat de Rottweiler in de top 10 van gevaarlijkste honden ter wereld.
Neem dan mijn Bikkel:
• Sociaal, kan met alle honden omgaan, kan overal mee naar toe zonder overlast te veroorzaken
• Luistert perfect
• Is compleet in balans, weet precies waar hij aan toe is
• Gaat confrontatie uit de weg
• Bewaakt het huis, maar geeft het volledig over aan de eigenaar als hij aangeeft dat het goed is
En weet je hoe hij het allemaal geleerd heeft? Juist door onze positieve trainingsmethode, duidelijkheid, structuur, samenwerking, vertrouwen en voorspelbaarheid.
Dus zeg svp nooit meer tegen mij dat mijn positieve trainingsmethode niet werkt voor dit soort types. Bikkel is mijn aller, aller, aller mooiste voorbeeld.